miércoles, 29 de enero de 2014

Best I ever had- Gavin Degraw


Esta canción está escrita nun compás de 4/4.
Toda a canción está formada sobre os acordes de MiM, DoM, SolM e una variante de SolM (Fa#, Si e Re)
Sendo negra=126 un ritmo alegre, que é una das das moitas cousas que lle dá sentido alegre a canción.
Con principio anacrúsico empeza cun toque no timbal da batería rematando cun peto a tempo co bombo sucedido por un platillo que tamén vai a contratempo.
Ao mesmo tempo que entra o bombo a contratempo entra umha guitarra acústica a dar os acordes, para ir unindo todos os instrumentos (bombo, timbal e platillo).
Tamén hai unas trompetas que van facendo un compañamento agudo, outra cousa que lle da o sentido alegre a canción.
Temos, ademáis, un piano que fai unha pequna melodía antes de que Gavin empece a cantar
Existe tamen un baixo, que vai marcando os acordes e dalle a parte grave a canción.
O percusionista da uso das súas propias palmas, que neste caso van con filtros.

Ao chegar o estribillo queda a voz sola, acompañada na primeira parte, pola corda fretada e a man esquerda do piano facendo octavas (graves desta parte).
Despois entralle navamente a guitarra acústica coa percusión o mesmo ritmo de antes.


No segundo verso queda a voz sola coa percusión mas o piano (moi simple) e de repente aparecenlle unas campás a vez que o piano retorna a súa plenitude.
Despois de esto volven a entrar todos os instrumentos, dandolle mais forza a canción.
Temos tamén un coro de voces, que lle fan uhas voces agudas por arriba en distintas partes da canción. Nas repeticións dos versos e nas repeticións dos estribillos.
No terceiro verso cambia a estructura.
A guitarrra solo da os acordes no punto forte do compas e o guitarrista apagaos para que sexan masi exactos e medidos.
Temos un shaker que une o silenio co son para que no pareza tan soso e tan seco. As palmas collen maior importancia na segunda vez.
Aprece una guitarra eléctrica soando moi baixiño punteando polo fondo.
Entra o catante co coro de voces (dandolle mais forza) e despois siguenlles as trompetas.

Finalmente soan todos os instrumentos e voces (momento culinante da cacnión).
Despois diso quedase el solo coa corda; ramatando por quedar el solo co piano facedo una melodía moi infantil.
Entodo este momento sentimos que é una canción alegre.
Os temas dos que trata son temas da actualidade: o amor, o cambio climático, a pobreza no mundo e as guerras.
Gustame esta cación porque Gavin é un cantanto cunha tímbrica moi peculiar e rechamante, ademáis do estilo que leva el e a súa banda de músicos.


Carlos



jueves, 16 de enero de 2014

RADIOHEAD - CREEP









Letra

When you were here before
I couldn’t look you in the eye
You’re just like an angel
Your skin makes me cry


You float like a feather
In a beautiful world
I wish I was special
You’re so fucking special


But I’m a creep
I’m a weirdo
What the hell am I doing here?
I don’t belong here


I don’t care if it hurts
I wanna have control
I want a perfect body
I want a perfect soul


I want you to notice
When I’m not around
You’re so fucking special
I wish I was special


But I’m a creep
I’m a weirdo
What the hell am I doing here?
I don’t belong here, oh, oh


She’s running out again
She’s running out
Run, run, run, run!
Run!



Whatever makes you happy
Whatever you want
You’re so fucking special
I wish I was special


But I’m a creep
I’m a weirdo
What the hell am I doing here?
I don’t belong here
I don’t belong here





Traducción

Cuando estuviste aquí antes
no pude verte a los ojos.
Eres como un ángel,
tu piel me hace llorar.


Flotas como una pluma,
en un hermoso mundo.
Ojalá yo fuera especial,
tú eres tan jodidamente especial.


Pero soy repulsivo,
soy un bicho raro.
¿Qué demonios hago aquí?
No pertenezco a este lugar.


No me importa si duele.
Quiero tener control.
Quiero un cuerpo perfecto.
Quiero un alma perfecta.


Quiero que te des cuenta
cuando no estoy cerca de ti.
Eres tan jodidamente especial,
ojalá yo fuera especial.


Pero soy repulsivo,
soy un bicho raro.
¿Qué demonios hago aquí?
No pertenezco a este lugar.


Ella está huyendo.
Está huyendo...
¡Huye, huye, huye, huye!
¡Huye!



Lo que te haga feliz.
Lo que quieras.
Eres jodidamente especial.
Ojalá yo fuera especial.


Pero soy repulsivo,
soy un bicho raro.
¿Qué demonios hago aquí?
No pertenezco a este lugar.
No pertenezco a este lugar


“Creep” es una canción de Radiohead escrita en un compás de 4/4 y en Sol Mayor que siempre sigue el mismo ciclo de acordes: G, B, C, Cm.


Comienza con una introducción de 4 compases en la que el bajo hace éstos acordes siguiendo un ritmo sincopado (negra con puntillo, silencio de semicorchea, semicorchea, corchea, negra, corchea) mientras la guitarra toma como base esa nota del bajo para hacer una melodía con arpegios.  Después de ésta introducción entra la voz con la primera estrofa.


Justo antes del estribillo (en todas las veces que aparezca en la canción) la guitarra hace dos corcheas con distorsión a contratiempo que suenan como golpes y el plato hace un compás entero de corcheas.


Después de la segunda vez que aparece el estribillo llega el clímax de la canción,
donde todos los instrumentos y la voz están en forte y mientras el cantante hace notas agudas con falsete la guitarra hace tremolos.


Una vez que termina, hay un puente con que emplea los mismos acordes que se repiten el toda la canción (G, B, C, Cm) y se inicia la tercera estrofa.
Finalmente suena por última vez el estribillo y la melodía se va disolviendo hasta un pianissimo que marca el final de la canción.


¿Por qué me gusta?: Realmente “Creep” era de esas canciones que había escuchado alguna vez en mi vida pero que había pasado por alto.  Cuando la escuché años después tampoco es que fuera una obra de arte, ni muy compleja… pero llegó en el momento indicado en mi vida y me dió que pensar, porque de alguna forma me identificaba con la letra

Mariana